Поделиться:

О знаменитости

Максимилиан Хелл: биография


Максимилиан Хелл биография, фото, истории - венгерский астроном и священник-иезуит
15 мая 1720 - 14 апреля 1792

венгерский астроном и священник-иезуит

Биография

Был третьим сыном от второго брака отца, Матиаса Корнелиуса Хелла, имел в общей сложности 21 братьев и сестер. В 1738 вступил в Орден иезуитов. Изучал философию и математику в Вене (1740—1743), затем там же (1745—147) — теологию, в 1751 стал священником. В 1755 был назначен директором Венской обсерватории, опубликовал Ephemerides astronomicae ad meridianum Vindobonensem (Астрономические эфемериды для меридиана Вены).

В 1761 наблюдал прохождение Венеры по диску Солнца в Норвегии (которая в то время являлась частью Дании), в городе Вардё (70°23' северной широты). Для наблюдения прохождения Венеры 1769 Хелл вместе со своим помощником Я.Сахновичем вновь организовал экспедицию в Вардё, которая продлилась больше двух лет. Он покинул Вену 28 апреля 1768 и вернулся лишь 12 августа 1770. В экспедициях Хелл не ограничивался только астрономическими задачами, параллельно он вёл изучение истории, этнографии, географии, метеорологии. Наиболее ценным результатом двух его полярных экспедиций были наблюдения прохождения Венеры, опубликованные в 1770 в Копенгагене.Солнечный параллакс по данным Хелла имел значение 8,70", в то время как другие авторы получали значения, заключавшиеся в пределах от 8,55 до 8,86". В 1780-х годах предложил ввести три новых созвездия — Лютня Георга и два Телескопа Гершеля — Большой и Малый. Эти названия не были приняты астрономическим сообществом и быстро исчезли с карт звездного неба. Помимо астрономии, занимался магнитотерапией, пробовал лечить пациентов с помощью стальных магнитов, которым придавалась форма, соответствующая участкам организма, нуждающимся в лечении. Описал многочисленные случаи успешного лечения в своем трактате Introductio ad utilem usum Magnetis ex chalybe, опубликованном в 1762. Работа Хелла с магнитами оказала сильное влияние на одного из его младших академических коллег — Ф. Месмера. Был избран иностранным членом Шведской королевской академии наук (1771).

В его честь назван кратер на Луне.

Публикации

  • Elementa Algebrae Authore R. P. Maximiliano Hell e S. J. Posnaniae, typis S. J. 1760.
  • Introductio ad utilem usum Magnetis ex chalybe. Viennae, 1762.
  • Elementa Algebrae Joannis Crivelli magis illustrata et novis demonstrationibus et problematibus aucta. Vindobonae, 1745. (Book of Joannis Crivelli, updated by Maximilian Hell)
  • Adiumentum Memoriae manuale chronologico-genealogico-historicum. M?nchen, 1750 ?s Ingolstadt, 1763.
  • Compendia varia praxesque operationum arithmeticarum, itemque regulae aureae simplicis compositae etc. cumprimis ad usus mercatorum et civiles applicatae. Claudiopoli, 1755.
  • Methodus astronomica sine usu Quadrantis vel Sectoris aut alterius cuiusvis instrumenti in gradus circuli divisi … elevationem cujusvis in continente siti loci accuratissime determinandi. Wien, 1775.
  • Sacharum praeservativum adversus scorbutum cum Epistola D. Alberitz Med. Doctoris. (?)
  • Observatio transitus Veneris ante discum Solis die 3. Junii anno 1769. Wardo?husii etc. Hafniae, 1770.
  • Kurzer Unterricht der Oster-Feyer f?r den ungelehrten, gemeinen Mann, samt der gr?ndlichen Wiederlegung einer Schrift, welche Herr Christoph Sigismund Schumacher, Calender-Schreiber in Dresden unter den Innschrift: Untersuchung der Oster-Feyer von anno 1700 bis 2500 verfasst u. anno 1760 in Druck gegeben hat. Wien, 1760.
  • Max Hell’s Schreiben ?ber die alhier in Wien entdeckte Magnetenkur, an einen seiner Freunde. Wien, 1775.
  • Exercitationum mathematicarum partes tres, una cum Exercitationibus arithmeticis et regula Rabbatae, Anatocismi et iuris civilis de quarta Falcidia. Viennae, 1759.
  • Tabulae Solares ad Meridianum Parisianum, quas novissimis suis observationibus deduxit vir celeberrimus Nicolaus Ludovicus de Caille… Cum supplemento reliquarum tabularum solarium, quas supputavit Maximilianus Hell Astronomus Caesareo-Regius. Editio post primam Parisianam anni 1758 altera et auctior. Vindobonae, 1763.
  • Transitus Veneris ante discum Solis anni 1761. die Astron. 5. Junii calculis definitus et methodo observandi illustratus a Max. Hell S. J. Vindobonae, ?.n.
  • Elementa mathematica naturali philosophiae ancillantia ad praefixam in scholis normam concinnata. I. Elementa Arithmeticae numericae et litteralis seu Algebrae. Claudiopoli, 1755.
  • Unpartheiischer Bericht der alhier gemachten Entdeckungen der k?nstlichen Stahlmagneten in verschiedenen Nervenkrankheiten. Wien, 1775.
  • Tabulae lunares ad meridianum Parisianum, quas supputavit vir Cl. Tobias Mayer. — cum supplemento reliquarum tabularum Lunarium D. Cassini, de la Lande et P. Hell. B?cs, 1763.
  • Exercitationum mathematicarum partes tres. Vindobonae, 1755.
  • Von der wahren Gr?sse, die der Durchmesser des vollen Mondes zu haben scheint, wenn man mit freyem Auge ansieht. (Beytr?ge zu den verschiedenen Wissenschaften, 1775.)
  • Dissertatio complectens calculos accuratissimos transitus Veneris per discum Solis in tertiam Iuni 1769. praedicti, methodosque varias observationem hanc instituendi. Viennae, 1760.
  • Monumenta aere perenniora inter astra ponenda etc. Wien, 1789.
  • Dissertatio de parallaxi Solis ex Observationibus Transitus Veneris 1769. Viennae, 1772.
  • Ephemerides astronomicae ad meridianum Vindobonensem. Vindobonae 1756—1793.
  • Erkl?rung ?ber das zweite Schreiben Herrn D. Mesmers die Magnetenkur betreffend an das Publikum. Wien, 1775.
  • Tabula geographica Ungariae veteris ex historia Anonymi Belae regi notarii. Pestini, 1801.
  • Observationes astronomicae ab anno 1717. ad annum 1752. a patribus Soc. Jesu K?gler etc. Pekini factae et a P. Augustino Hallerstein S. J. Tribunalis mathematici Praeside 1772 collectae, ac in Europam missae. Ad fidem autographi Manuscripti edidit P. Hell. Viennae, 1768.
  • Dissertatio de satellite Veneris a pluribus Astronomis viso, illusione optica. Viennae, 1765.
  • Tabulae planetarum Saturni, Jovis, Martis, Veneris et Mercurii ad Meridianum Parisianum, quas supputavit vir cel. D. Ioannes Cassini … correctis typi erroribus et adiectis tabulis perturbationum, aberrationum et nutationum D. de la Lande, D. Euleri, D. Mayer cum earumdem praeceptis concinnatis a P. Max. Hell. Viennae, 1763.
  • Elogium Rustici Tyrolensis Petri Anich Oberperfuessensis coloni, tornatoris etc. Viennae, 1766.

Комментарии

Добавить комментарий
Комментарий
Отправить

Николай Коперник Николай Коперник

польский астроном, создавший гелиоцентрическую систему мира

Пётр Иванович Яшнов Пётр Иванович Яшнов

советский астроном

Ярослав Степанович Яцкив Ярослав Степанович Яцкив

советский и украинский астроном, специалист в области космической геодинамики, фундаментальной астрометрии и звездной астрономии

Свами Шри Юктешвар Гири???? ?????????? ???? Свами Шри Юктешвар Гири???? ?????????? ????

педагог, астроном, астролог, йогин и духовный учитель

Эрро Луис Энрике Эрро Луис Энрике

мексиканский астроном и общественный деятель

Эрнст Юлиус Эпик Эрнст Юлиус Эпик

эстонский астроном

Иоганн Франц Энке Иоганн Франц Энке

немецкий астроном

Роберт Грант Эйткен Роберт Грант Эйткен

американский астроном

Олег Белай – жизненный путь основателя Инвестиционной группы ТРИНФИКО

Олег Белай – жизненный путь основателя Инвестиционной группы ТРИНФИКО

Дума ТВ

Дума ТВ

Евтушенков Владимир вкладывает в высокотехнологичное развитие агросектора

Евтушенков Владимир вкладывает в высокотехнологичное развитие агросектора